miércoles, 11 de noviembre de 2009

Domingo en Lourido

Este domingo tiven que traballar, igual que os 54 días anteriores, e igual que os próximos 4 días porque despois ¡¡¡libro!!! sí, sí, libro... pero non dos encuadernados, que a cultura está moi ben pero o libro de librar apetéceme moito máis.
Xa vedes o que pasa cando se traballa moito tempo seguido, que a neurona comenza a patinar.
A pesares do temporal sempre hai algunha praia que vale para divertirse na auga

Estorde-2e mesmo para facer algún tubiño… ou tentalo, que ainda estou aprendendo. Como tiña bastante traballo pola mañán, non puiden parar máis que para tirar algunha foto

Estorde-1 

Ó mediodía baixou o traballo, e como estaba cerca de Muxía, acerqueime a praia de Lourido. Fixen duas fotos coa intención de unilas despois, calculando cando duas ondas pasaban polo mesmo punto e disparar a pulso tentando non variar o punto de toma. A fusión quedou con moito ruido, pero vale para amosar a praia.

Pano-1

Como entraba o mar do NO, e praia ten a mesma orientación, estaba espectacular, así que baixei ata as rochas cerca do campo de fútbol de Muxía e alí disfrutei do mar

Temporal-Lourido2

Dábanme envexa as gaivotas, con sitio reservado en primeira fila

Temporal-Lourido8

Eu tiña que mirar dende un pouco máis lonxe. As ondas levaban unha forza descomunal.

Temporal-Lourido4

E cada onda rompía de diferente xeito

Temporal-Lourido5

Impresionaba ver ó mar amorearse tra-las rochas

Temporal-Lourido6

As veces a sensación era estar en medio de un bombardeo. O ár tremaba cando rompía a serie

Temporal-Lourido9

Eiquí tamén se podía facer algún "tubiño"

Temporal-Lourido11

E levar despois un bo centrifugado

Temporal-Lourido12

5 comentarios:

  1. Me encantan las fotos, si me dejas tomaré alguna más prestada para mi blog... jejejeje, ya sé que tengo morro, pero...
    Un biko

    ResponderEliminar
  2. Vaya fotos mas chulas. Me pido la siete , la ocho y la once. La ocho parecen bloques de agua congelada, mas que mar en movimiento, es chulisima. Por cierto estoy esperando la mia, cuando quieras...

    ResponderEliminar
  3. Susana: claro que puedes cogerlas... si lo vas a hacer igual!!!!
    Belén: mañana tengo que ir a Coruña y te la llevo

    ResponderEliminar
  4. Antonio, tocayo:
    He visto tu blog y me ha traído recuerdos de mi paso como peregrino por esos lugares. Gracias.

    Te enseño mi blog y mi web en la que comento mi paso por esas tirras:
    http://caminanteinquieto.blogspot.com/search/label/camino%20santiago

    http://www.euskalnet.net/caminandoasantiago//indice-camino.htm

    Saludos, AH

    ResponderEliminar
  5. Me alegro que el blog te haya traido recuerdos... siempre que estos fuesen agradables;-)
    He visitado tu blog y es algo más que unos comentarios sobre el Camino de Santiago. Las magníficas acuarelas que fuiste realizando conforme peregrinabas me inducen a pensar que hiciste el camino como debe hacerse (en mi opinión, claro), con tiempo para que el camino sea una vivencia y no una prueba deportiva.

    ResponderEliminar

Escribe tu comentario