jueves, 13 de mayo de 2010

Las críticas en fotografía

Internet ha permitido que muchas personas puedan mostrar, con un mínimo esfuerzo, aquello que hacen. Y así encontramos foros de fotografía en los que envías una foto y el resto de foreros la critican, la puntúan o la corrigen: “Yo encuadraría 25 mmm hacia la izquierda para eliminar esa línea blanca que sale en el ángulo derecho”, o “yo le veo mucho ruido”, o “las zonas de sombras son demasiado amplias”, o “yo recortaría por las rodillas”…

Es verdad que algunas veces esas correciones mejorarían la foto, pero en otros casos lo que para el que realiza la crítica es un defecto resulta ser algo buscado por el fotógrafo.

Como hay cursos de fotografía por todos lados y en la red se encuentra muchísima información, la técnica básica la conoce mucha gente, pero conocerla no significa que se deba aplicar a todas las fotografías.

En mi opinión, para hacer una buena foto no llega con conocer la técnica, no es lo único, ni siquiera lo más importante desde el punto de vista artístico. Otra cosa es si lo que estás realizando es un catálogo de moda o una carta para un restaurante, momento en que la técnica cobra una importancia decisiva. Pero desde el punto de vista artístico, en mi opinión lo más importante de una foto es que trasmita algo, y para eso, a veces, el fotógrafo decide alterar la realidad de lo que fotografió, para mostrar lo que él sintió al hacer la fotografía, o expresar cómo ve aquello que fotografía. Y eso provoca que aún sabiendo que la temperatura de color del blanco es de 5500 ºK a la luz del día, y que así el mar lo vemos azul en un día despejado, si el fotógrafo quiere darle una dominante verde a la foto porque así lo decide, no creo que eso sea un defecto de la foto. Puede ser que no te guste a ti, pero nada más. Otra cosa es no ser capaz de evitar que el mar quede verde, o que pese a que te gustaría más nítida, tu foto tenga mucho ruido. Llegado a este punto recuerdo también a los que rechazan una foto por el mero hecho de estar retocada. Pero ese es otro tema.

En resumen, creo que la técnica debe aprenderse porque es un medio más para llegar a un punto en que aún saltándote las “normas”, seas capaz de hacer una foto que provoque una emoción y así, conseguir una imagen más bella, fea, impactante, triste, alegre o aquello que quieras trasmitir, al añadir (o no eliminar) un “defecto técnico” en la fotografía.

5 comentarios:

  1. Querido Togno:

    a ver porqué carallo non me colles o teléfono que te levo chamando caseque seis dias sejidos.....home, xa está ben...seica non sabes usa-lo mancontro oue?

    ResponderEliminar
  2. Impresionante blogg, compañeiro.
    Unha boa reflexión da vida.
    Faime lembrar cando acudimos a ver a Man ,en Camelle, hai uns 20 anos, e nos dixo que pintaramos nunha libretiña.
    Cuidate.

    ResponderEliminar
  3. unha foto...... estar no sitio adecuado no momento xusto,o resto aprendese pouco a pouco como todo na vida,creo.... pois de fotografia sei pouco.Un saudo,mandasme eso a felipsar@hotmail.com

    ResponderEliminar
  4. Me gusta tu blog y estoy totalmente de acuerdo con la observación que haces sobre saltarse las normas para transmitir tu propia visión de una realidad,que no siempre es la misma para todos.Un saludo Gustavo

    ResponderEliminar

Escribe tu comentario